Ai, die banden, nu ja, ze zullen nog wel door de keuring komen denk ik.... Lavavelden zijn geen grote vrienden van onze banden. Ook steile steenhellingen zijn niet leuk voor ze. Vooral de achterbanden hebben zwaar op hun donder gehad. Stukken zo groot als duim-kootjes zijn er uit het profiel gehakt....
Maar ja, wat wil je ook in zo een land en als je dan nog eens de moeilijker dingen uit gaat kiezen.... Ik ben geen sterke terreinrijder, maar daar word ik pas echt wakker en doe de tracks die als "lastig" te boek staan JUIST graag. En dus zitten er hellingen in die soms best pittig zijn, en je moet bovenkomen he.
De BFG AT's (235/85r16 op Wolf-velgen, heavy duty veren, banden op 2.4 bar (dat mag nog iets zachter, maar we hadden geen compressor, die gaat dus volgende keer echt wel mee he....) doen het daar prima. Ik weet niet of er iets sterkers is, misschien kan het NOG beter. Er zijn vast wel mensen die graag naar MT zouden gaan voor IJsland, ik vind dat onzin omdat verreweg het meeste wel prima hard is kwa ondergrond, het is toch vooral rotsig, stenig of zandig. SOms, een enkele rivierdoorwading, is er wat drekkerige bodem waar je echt gas op de plank moet houden, en vooral niet stil moet vallen. Nou, wij bleken er hooguit iets moeite mee te hebben. (Voorbeelden: de Rauda in de Vonarskard, en twee rivieren in de Gljufurleit) Maar kwamen er wel, gewoon doorkarren en dan HEEFT die wagen het maar een beetje zwaaar, hij komt er prima door hoor.

Daar hadden MT's misschien iets meer tractie gehad, NOG meer, de AT doet het er prima!
Als je meer wilt weten: vraag gerust.
Sander Lelieveld
Snorkel, een 200tdi Symphonie op 24V
Snorkel.Runde.NL