Donderdag 21 juni vertrokken we, JanDirk, Ik en de Ambulance naar Hoek van Holland. Van tevoren hebben we gereserveerd als zijnde een personenauto onder de twee meter. De ambulance was in werkelijkheid ruim 10 cm hoger dan dat. Eenmaal aangekomen bleek dat geen probleem. Het inchecken gebeurde samen met alle andere voertuigen, en we werden gewoon bij de personenauto's en andere campers/caravans gezet. Het autodek van in dit geval de Stena Hollandica kan op sommige stukken naar beneden gelaten worden, maar dat is voor zover ik weet niet gedaan tijdens de reis. Het wachten op een schip is afgrijselijk vond ik, maar gelukkig kwamen we een hut tegen die op een kier stond, zodat we een paar uurtjes even stiekem hebben kunnen slapen.
S'avonds kwamen we aan, en kampeerden we op een modderig paadje, aan de rand van een boerenveld.
Vrijdag 22 juni wilden we London zien. Met de ambu reden we tot net buiten de ring, en gingen we met de trein London in. De oostkant van London hebben we helemaal gezien, en we besloten de volgende dag terug te gaan. Een rustplek voor de nacht zoeken was niet zo simpel. Uiteindelijk belanden we op een oprit naar een akker.
Zaterdag 23 juni gingen we wéér met de trein, alleen kochten we nu ook een pas zodat je met al het openbaar vervoer mocht. Heel London hebben we die dag wel gezien. Die avond gingen we met de auto zuidwaarts, over de ring van London. Het doel was Brighton, maar door een fout van de kaartlezer kwamen we bijna midden in London uit waardoor we eerder op zoek moesten naar een rustplek. We vonden een hele donkere parkeerplaats van een restaurant. Helaas werd er rond een uur of 12 op de auto gebonkt door de eigenaar van het restaurant, dat we op moesten krassen. Onwijs moe, en eigenlijk ook heel onverantwoordelijk ben ik weer achter het stuur gekropen. Uiteindelijk was ik het zo zat dat ik hem maar voor een woonhuis parkeerde, en binnen 5 minuten gestrekt lag.
Zondag 24 juni hebben we Brighton bezocht. Een hele aparte stad, vooral de twee pieren. Het aangezicht van Brighton is wel erg matig, óóoveral roest.
Die avond zijn we langs de kust westwaards gereden, en hebben we heel mooi gekampeerd op een akker. De boer kwam s'avonds langs, en complimenteerde ons met de auto en de gekozen reis. Dat was een opsteker, want na de dag ervoor dacht ik dat alle Engelsen angsthazen waren. We kampeerden in Chichester.
Maandag 25 juni gingen we eerst onderdelen halen voor JanDirks 1956 Ferguson Trekker in Chichester. Daarna ben ik doorgereden naar Dunsfold. Onderweg kon ik het maar níet vinden. Terwijl we met alarmlichten aan aan de zijkant van de weg op de kaart aan het kijken waren, tikte er iemand op de ruit. Hij vroeg of we toevallig op zoek waren naar Dunsfold Landrovers, uiteraard !
Bij Dunsfold aangekomen werden we te woord gestaan door een aantal zeer chagrijnige figuren, onbehulpzaam, kortaf enzvoort. Hoe zeer ik ook vriendelijk was, het bleef maar een beetje stijve bedoening. Ik was van plan er het .e.e.a. te kopen, maar binnen 10 minuten was ik er weer weg, een hele teleurstelling.
Die avond gingen we weer terug westwaards langs de kust. Na een goedkope pizza in Brighton reden we langs de kust verder. We kwamen aan in Seaford. Er stonden een paar campers langs de boulevard, en daar heb ik de ambu ook tussen gezet. Een prachtige plek, heel dicht bij het (kiezel) strand ! De plek was ook aan het begin van de bekende white cliffs.
Dinsdag 26 juni hebben we de morgen gebruikt om het hoogste punt van de white cliffs eens te bekijken. Volgens de GPS was het 83 meter hoog. Aangezien het steil naar beneden loopt, was het wel even wennen als je over de rand keek !
Die middag reden we door, en bezochten we Hastings. Hastings is een vissersdorpje, Volendam in het klein. Op het strand staan alle vissersschepen. Deze worden met de meest verroeste duwertjes het strand af geduwd, en er vervolgens met een lier weer opgetrokken. Erg leuk om te zien.
We reden door tot we bij Dymchurch kwamen. In de boeken stond dat Dymchurch een van de zeer weinige plekken is waar een zandstrand was. We kwamen een "long stay " parkeerplaats tegen, ideaal, nog geen 20 meter van het strand !
S'avonds laat zaten we met een paar biertjes en kaarsjes achterin, toen er een auto voor de neus stopte. Er werd geroepen of er iemand binnen was, en we schrokken natuurlijk wel. We zeiden dat hij achterom kon komen, en in het licht van de kaarsen zagen we dat het een agent was. Hij had onze badkleren op de neus van de auto gezien, die we die middag hadden gebruikt om te zwemmen in het ijskoude water. Hij kwam even polshoogte nemen. Deze erg vriendelijke agent wees ons op evt. waardevolle spullen, en vertelde dat we 999 moesten bellen in case of emergency. Ook hij complimenteerde ons met de auto en onze reis.
Die avond hebben we ook nog een biertje gedronken in een Pub, érg prijzig allemaal !
Woensdag 27 juni vertrokken we westwaards, wederom zo dicht mogelijk langs de kust. Dezelfde avond stonden we net boven de thames, en toen wilden we kamperen. Toen we de auto even neergezet hadden en hem weer wilde starten, gebeurde er niks. De startmotor weigerde, en op het werk geven we de startmotor van de heftruc dan wel eens een tik, en dan doet hij het weer. In de stróóómende regen deden we dat, en gelukkig deed hij het weer. We besloten gezien het tijdstip maar een beetje door te rijden naar Harwich. Rond 10 uur kwamen we daar aan, terwijl de boot pas 2 dagen later zou gaan. OERSTOM was het, want als je letterlijk in het zicht van de haven bent ga je niet nog een dag wat anders doen. Uiteindelijk hebben we het ticket voor vrijdag (dat we online hadden geboekt in Brighton) omgeboekt naar de volgende dag. We besloten onze voorraad bier maar op te drinken, en lekker laat te gaan slapen zodat we op de boot geen problemen hadden.
Donderdag 28 juni.
Smorgens vroeg om half 7 checkten we in, en door alle noodtoestanden met het weer gingen we pas om half 11 weg. Laat in de middag waren we weer thuis, 1300 kilometer verder.
Engeland is érg mooi. Als je buiten de snelweg bent lijkt het wel of elke 5 kilometer een ander land is. De engelsen zijn wat vriendelijk, maar toch ook een beetje bangig voor vreemden leek wel.
De auto heeft het re-de-lijk goed gehouden. Door alle plotselinge stortbuien begaf het plastic van het dashboard rond de ruitenwisserknop het, en dus heb ik nog een knop die er uit is gebroken. Er was echter nog een substantieler probleem.
In Nederland hadden we 15 liter zonnebloem olie gekocht. Daarmee hebben we één keer één tank voor 25% mee gemengd. In Dymchurch, zo'n 3 dagen na het tanken, merken we een plasje op onder de auto.
Het was niet de gebruikelijke olie, maar diesel. De opvoerpomp lekt. En nu weet ik nog niet of het een banjobout is, een pakking, of het membraan. Het hele blok is in ieder geval schoongespoeld. Zolang de auto het deed ben ik doorgereden, alleen verloren we rijdend ongeveer 1 liter per 10 kilometer. Toen we op de terugreis weer in het autoruim kwamen, was de plas diesel onder de auto wel érg groot. Sinds die donderdag heb ik niet meer gereden, en heb ik de brandstofkraan dicht gezet. De bouten rondom in de kop van de opvoerpomp vond ik wel érg los zitten, dus die heb ik dichtgedraaid. Vanavond heb ik een stukje gereden, maar hij blijft lekken. Ik verbind het nog niet direct met de zonnebloemolie, al zou je dat bijna wel gaan vermoeden.
Heeft iemand enig idee wat het zou kunnen zijn ? Klopt het dat de opvoerpompjes DPA pumps worden genoemd op de onderdelensites ? Is repareren beter, of een nieuwe/gebruike ?
Bij thuiskomst merkte ik ook dat de carterdruk hoog was. Nu heb ik helaas/gelukkig geen ervaring, dus ik weet niet precies wat normaal is. Ik heb het hele onderdeel waar de vlinderklep in zat verwijderd (ik heb een piereburgje). De carterventilatie heb ik op een slangetje aangesloten, die langs het blok weg van de snaren loopt. Na mn vakantie vond ik toch wel dat het motorruim erg smerig was geworden door olie. Uit het slangetje komt witte rook, en dat baart me wel zorgen. Het olieverbruik van de ambu vond ik in de eerste 1000 km altijd erg laag, maar het lijkt wel of deze in Engeland is gestegen. Als ik de olievuldop er af haal met draaiende motor, dan komt daar zeker wel lucht uit. Het losse rubbertje uit het deksel danst in ieder geval op de hals. Het deksel leek ook wel olieïg.
Het kamperen in de ambu was voortreffelijk, ik heb nog nooit zo lekker geslapen !
Een selectie uit alle foto's staan in mijn volgende album:
[www.mijnalbum.nl]
Als het goed is, staan ze op chronologische volgorde.
Als iemand vragen heeft over foto's of belevenissen, dan hoor ik dat graag.
Als iemand info heeft over de genoemde problemen, dan hoor ik dat nog liever
Groeten,
Gert
