Mooie lus de heuvel op en met de klok mee naar beneden. Bij het naar beneden rijden werd er netjes gegidst maar hadden wij geen/niet genoeg rekening gehouden met het gewicht van onze daktent(52kilo) Heel rustig zijn we over de bijrijderskant gerold waarna het roofrack de grond raakte en van het dak gerukt werd!
Zo vervolgden wij onze rol met een hoop gekraak, over het dak met tent erop, de bestuurderskant ,dak werd ingedrukt, en landen weer "netjes" op de wielen.
Het eerste waar je dan aan denkt is Amanda en de "kleine"! Naast mij zat Amanda een beetje verbaast te kijken en zei; Oh onze auto! Alles in de auto door elkaar en wat er niet meer in lag, lag buiten door het bos verspreid! Aangezien dat Amanda zo snel haar ergste zorg
had uitgesproken en ik voor de rest geen bloed of andere narigheid zag kon ik wel aannemen dat zij lichamelijk wel in orde was. Het volgende wat ik deed was de sleutel uit het contact, zodat dat ook veilig was en daarna merkte ik dat er een flink aantal zeer bleke gezichten zich om de auto hadden verzamelt om te kijken hoe wij er aan toe waren! Na verloop van tijd waren Amanda en ik het erover eens dat het vanaf buiten waarschijnlijk veel erger er uit zag dan wat wij hadden mee gemaakt! Voor ons was het minder erg dan het zorben wat we in Zweden hebben gedaan
Na 2 sigaretten heeft Frank onze kont een stukje de heuvel opgelierd, en daarna laten afzakken naar het pad onderaan de heuvel zodat John ons met Meneertje Koekepeertje naar de camping kon slepen. Daar aangekomen trad de wereld die wij LandRover noemen in werking! Motorkap eraf, gloeibougies eruit, lekkage afspoelen etc! En dat terwijl Amanda en ik door Bert en de beheerder, Yvonne, met de Q7 richting ziekenhuis reden. In het ziekenhuis kreeg ik al het eerste smsje van Nardo en op de voicemail te horen van Ireen(Ploertje) dat Pedro en Yolanda Liebregts vanuit Brabant onderweg waren met een nieuwe voorruit en frame....... Als je dan je meisje in het ziekenhuis achterlaat voor 48 uur ter observatie en weer op de camping aankomt en dan hoort dat ze echt onderweg zijn en dat er al een dak/zijpanelen/achterpanelen gelokaliseerd(thnxs Bowy!) zijn dan krijg je toch wel even een brok in je keel!
s'Nachts om 00:00 kwamen Pedro en Yolanda bij het kampvuur aan, en de volgende dag zijn we begonnen met de restanten van het schutbord af te halen, het dak redelijk recht beuken, het nieuwe glas zetten, het frame passen en plaatsen, bestuurdersdeur enigszins weer in de stijlen persen en de wagen weer rijdbaar krijgen om dinsdag nog een dag te greenlanen en vandaag weer naar huis te rijden! Thnxs Richard en Ireen voor de handjes/gereedschap/geduld etc!
John en Bert bedankt voor het chaufeuren van en naar het ziekenhuis! Sas voor het lenen van je 90" incl BlowJack
Met andere woorden, iedereen echt hartstikke bedankt en met dat LandRoverGevoel zit het dus echt goed!
Groeten
Andy&Amanda
110 300Tdi, Cool Runnings (nieuwste lid van de RollOverRovers!)
ONE LIFE, LIVE IT!
Foto's volgen nog!