Berichtje van Erik Hoff
Berichtje van Erik Hoff
Zo als goed begin van het nieuwe jaar zal ik maar eerst eens wat van me laten horen.
De beste wensen voor 2006
van mij nu dwars van Cap Blanc, Mauritanië. Ben drie maand geleden aan boord gestapt op de Canarische eilanden dus dit is dan eigenlijk een soort ?rondje van de zaak?, een cruise door de Middellandse zee. Zoals jullie misschien al wel gemerkt hebben, hopelijk is de digitale kerstkaart aangekomen, zit ik deze keer aan boord van de SmitWijs London.
Goed, Las Palmas aan boord. Eerst even tanken, miljoen liter plus een beetje (45.000) zware olie en een 110 m3 gasolie, s?nachts pas klaar. De volgende dag vetrekken we weer dus tijd om even op het eiland rond te neuzen is er niet. Een boerennacht maken en s?ochtens er vroeg weer uit, er moet ten slotte gevaren worden.
Voor binnenkomst hadden ze een booreiland aan de tros, zo?n half afzinkbaar ding (semi-sub(mersible), opgehaald uit Angola met bestemming Alexandrië, Egypte. Maar met een tussenstop in Augusta dat ligt op Sicilië voor wat draden wisselen en onderhoud van dat ding. Tijdens de reis naar Italië goed weer gehad weinig wind lekkere lange oceaan deining, die je zo lekker in slaap wiegt. Nog een paar keer met de rubberboot naar de sleep geweest als ze weer eens wat nodig hadden. Satelliet telefoon (daar wist niemand meer hoe ze de eigen satelliet om moesten zetten naar de andere. Boven de Atlantic hangen er twee voor de inmarsat communicatie, die van hun stond dus nog op de westelijke omdat ze uit de States kwamen en dan wordt het toch zeuren aan de andere kant van de plas), Morfine, krantje, plan van aanpak bij aankomst in Augusta. You ask, we deliver. Na twee weken komen we aan in Augusta. Hier blijven we voorlopig binnen liggen, want dat is het goedkoopst voor de olieclub waar we voor werken. Hebben hier bijna twee weken gelegen. Nog gebarbeknoeid met een paar gasten van de sleep erbij. Op Sicilië zelf is niet veel te doen, typisch mediterrane mentaliteit, alles is manjana manjana, en natuurlijk wordt er niet gewerkt tussen 12 en 4. En aangezien ze om vijf uur stoppen met werken komen ze dus na het middageten maar helemaal niet meer opdagen tot (soms) grote ergernis van de mensen aan boord, zowel bij ons als op de sleep.
Vervolgens met een sukkelgangetje van Augusta naar Alexandrië gevaren, nou ja altijd nog een kilometer of 10-12 per uur dus als je het moet lopen moet je behoorlijk aanpezen. Daar aangekomen op een positie ergens voor de kust een 20 kilometer van land vandaan. Hier moet het eiland gaan werken en dus moeten er wat anker worden gerund. Gelukkig hebben ze hiervoor twee anker behandelings vaartuigen gehuurd en hoeven wij hem alleen maar gaande te houden. Na twee dagen plempen (= stationair draaien met beide motoren om gaande te houden) mogen we eindelijk los gooien. Als dat is gebeurt en die ouwe (kapitein) er een klapje bij doet lijken we wel op de stoomboot van Sint-Niklaas. Er heeft zich in die twee dagen plempen een grote hoeveelheid smeerolie verzameld op de zuigers wat nu wel verbrand wordt doordat er weer vermogen gevraagd wordt. Dit heeft tot gevolg dat er een lekker wit-grijs rook gordijn achter de ons neerdaalt, zeg maar een plaatselijke mistbank. Bedankt voor alle diensten en weg gaan we weer , op naar het volgende karwei.
Hebben nog een dag of drie liggen drijven ergens een paar honderd mijl onder Cyprus, voordat we welkom waren bij het volgende object. Weer een semi-sub alleen wel van een andere maatschappij. Deze staat voor de kust van Israël. Hier moeten we eerst naar binnen om in te klaren en om nog wat verse spullen aan boord te nemen. Nog even de wal op geweest en gelijk getraumatiseerd voor de rest van m?n leven.
IK HOEF DAAR NOOIT MEER NAAR TOE. Wat is dat erg zeg, je wordt bijna behandeld als crimineel als je daar de wal op wil. Is natuurlijk ook wel begrijpelijk, maar dat het nog erger zou zijn dan in de States had ik niet gedacht. Maar ja ben er toch maar weer geweest al was er niet zoveel te doen, het was zaterdag en dat is zoals je weet voor de joden een rustdag, maar goed het eten was warm en het bier koud, wat wil je nog meer??Wel erg veel Russische dames daar en we (1e stuurman 2e machinist en ikke) waren niet eens in een ballentent. Maar goed dat terzijde. Half november inmiddels??.
Na twee dagen weer naar buiten, vastmaken, ankers d?r uit (van dat eiland) en varen bij. Op naar Malta, reisje van een week of twee. Komen de 30ste aan in Valletta.
Ho, ben helemaal de tijd vergeten, het is nu 0310 en dan moet ik allang weer even een rondje lopen, even kijken hoe het met de karretjes is, of ze nog geen hartkwalen of andere nare ziektes hebben ontwikkeld????.
Nee hoor niks loos Koos, alles draait nog, alleen hebben ze wel een beetje last van incontinentie, ze lekken smeerolie aan alle kanten, het lijkt wel of ze ook poriën hebben net als wij en zweten, maar dat deden ze al op het moment voordat ze één slag rond geweest waren (nu zo?n 180.000 uur geleden). Wat we dus eigenlijk doen is ze maar gecontroleerd laten lekken, helemaal droog krijg je ze niet en dat is ook onmogelijk heeft zelfs de fabrikant toegegeven??.
Waar was ik, o ja Malta. Nou zeggen we wel altijd dat je naar Valletta gaat maar dat is eigenlijk helemaal niet waar, Valletta is een onderdeel van een soort stedelijke regio en heeft maar 7000 inwoners. Terwijl het gebied waar het in ligt ongeveer 270.000 inwoners heeft. Zie het als de regio Rotterdam in heel de regio wonen ongeveer een miljoen mensen? Maar in Rotterdam zelf zijn het er misschien maar honderd duizend. Dat is op Malta net zo, het eiland telt totaal 350 duizend inwoners, waarvan dus de meeste rond Valletta wonen. Malta heeft een kleurrijke geschiedenis die terug gaat tot zo?n 1000 voor Christus toen de Finiciërs en Cartagers nog rond voeren en handel dreven op de Middellandse zee. Dat kun je ook merken in de mensen hier, het is net als in Nederland een allegaartje van culturen die door elkaar gemixt zijn en nu de Maltezers vormen, en daar zijn ze ook trots op. Uiteraard nog de toerist uitgehangen hier. Zijn met de hele bemanning, met uitzondering van een paar voor de wacht, de wal op geweest met zo?n toeristenbus mee het eiland rond op een zondag. S?ochtens om een uur of 9 weg, was in het begin wel zwaar na een avond en nacht passagieren, waren pas om 5 uur ?thuis?, erg gezellig uitgaans centrum hier wat ongeveer net zo groot is als Joure. Prijzen zijn gelijk met die in Nederland, je betaald alleen in andere valuta. Maar goed gelukkig alleen maar zitten in de bus, want het was geheel verzorgd. Gids erbij, hapje, drankje en als afsluiting nog even een kroegje in met iedereen. Het was gezellig??. Aan alle mooie dingen komt een eind dus ook aan Malta. Vertrek gepland op 20 december.
Onze nieuwe sleep ligt al klaar, een Russisch droogdok van 25 jaar oud. 140 meter lang en een 40 meter breed. Een betonnen bak met daarop stalen zijwanden. Een droogdok is een soort U profiel (maar dan in het groot), die door middel van afzinken een schip tussen de beide benen van de U kan dragen, pomp je nu het water er weer uit dan gaat het hele zooitje als het goed is drijven, ten zij de last (het schip dus) te zwaar is. Deze heeft volgens zeggen een hefvermogen van 6000 ton maar hoorde van de machinist hier dat ook met 9000 ton in haar buik er nog geen vuiltje aan de lucht was. Dat even terzijde. Wij slepen hem gewoon in lege toestand naar Walvisbaai, dat ligt in Namibië. En dat is ongeveer een week of 6 varen. Ik wordt dus ook niet op de geplande datum afgelost, maar een maandje later. Ze willen onderweg natuurlijk niet voor de aflossing van een derde machinist stoppen nabij Las Palmas, dat kost te veel tijd. Maakt ook niet uit kan altijd wel een paar extra vrije dagen gebruiken. En ik wil ook wel eens wat verder van huis kijken dan alleen Europa, Middellandse Zee of de States. En Namibië kom je ook niet dagelijks. O ja denk dat ik pas begin februari thuis ben, hopen eind januari aan te komen in Walvisbaai. Nou weet even niks meer,
Groetjes Erik.
De beste wensen voor 2006
van mij nu dwars van Cap Blanc, Mauritanië. Ben drie maand geleden aan boord gestapt op de Canarische eilanden dus dit is dan eigenlijk een soort ?rondje van de zaak?, een cruise door de Middellandse zee. Zoals jullie misschien al wel gemerkt hebben, hopelijk is de digitale kerstkaart aangekomen, zit ik deze keer aan boord van de SmitWijs London.
Goed, Las Palmas aan boord. Eerst even tanken, miljoen liter plus een beetje (45.000) zware olie en een 110 m3 gasolie, s?nachts pas klaar. De volgende dag vetrekken we weer dus tijd om even op het eiland rond te neuzen is er niet. Een boerennacht maken en s?ochtens er vroeg weer uit, er moet ten slotte gevaren worden.
Voor binnenkomst hadden ze een booreiland aan de tros, zo?n half afzinkbaar ding (semi-sub(mersible), opgehaald uit Angola met bestemming Alexandrië, Egypte. Maar met een tussenstop in Augusta dat ligt op Sicilië voor wat draden wisselen en onderhoud van dat ding. Tijdens de reis naar Italië goed weer gehad weinig wind lekkere lange oceaan deining, die je zo lekker in slaap wiegt. Nog een paar keer met de rubberboot naar de sleep geweest als ze weer eens wat nodig hadden. Satelliet telefoon (daar wist niemand meer hoe ze de eigen satelliet om moesten zetten naar de andere. Boven de Atlantic hangen er twee voor de inmarsat communicatie, die van hun stond dus nog op de westelijke omdat ze uit de States kwamen en dan wordt het toch zeuren aan de andere kant van de plas), Morfine, krantje, plan van aanpak bij aankomst in Augusta. You ask, we deliver. Na twee weken komen we aan in Augusta. Hier blijven we voorlopig binnen liggen, want dat is het goedkoopst voor de olieclub waar we voor werken. Hebben hier bijna twee weken gelegen. Nog gebarbeknoeid met een paar gasten van de sleep erbij. Op Sicilië zelf is niet veel te doen, typisch mediterrane mentaliteit, alles is manjana manjana, en natuurlijk wordt er niet gewerkt tussen 12 en 4. En aangezien ze om vijf uur stoppen met werken komen ze dus na het middageten maar helemaal niet meer opdagen tot (soms) grote ergernis van de mensen aan boord, zowel bij ons als op de sleep.
Vervolgens met een sukkelgangetje van Augusta naar Alexandrië gevaren, nou ja altijd nog een kilometer of 10-12 per uur dus als je het moet lopen moet je behoorlijk aanpezen. Daar aangekomen op een positie ergens voor de kust een 20 kilometer van land vandaan. Hier moet het eiland gaan werken en dus moeten er wat anker worden gerund. Gelukkig hebben ze hiervoor twee anker behandelings vaartuigen gehuurd en hoeven wij hem alleen maar gaande te houden. Na twee dagen plempen (= stationair draaien met beide motoren om gaande te houden) mogen we eindelijk los gooien. Als dat is gebeurt en die ouwe (kapitein) er een klapje bij doet lijken we wel op de stoomboot van Sint-Niklaas. Er heeft zich in die twee dagen plempen een grote hoeveelheid smeerolie verzameld op de zuigers wat nu wel verbrand wordt doordat er weer vermogen gevraagd wordt. Dit heeft tot gevolg dat er een lekker wit-grijs rook gordijn achter de ons neerdaalt, zeg maar een plaatselijke mistbank. Bedankt voor alle diensten en weg gaan we weer , op naar het volgende karwei.
Hebben nog een dag of drie liggen drijven ergens een paar honderd mijl onder Cyprus, voordat we welkom waren bij het volgende object. Weer een semi-sub alleen wel van een andere maatschappij. Deze staat voor de kust van Israël. Hier moeten we eerst naar binnen om in te klaren en om nog wat verse spullen aan boord te nemen. Nog even de wal op geweest en gelijk getraumatiseerd voor de rest van m?n leven.
IK HOEF DAAR NOOIT MEER NAAR TOE. Wat is dat erg zeg, je wordt bijna behandeld als crimineel als je daar de wal op wil. Is natuurlijk ook wel begrijpelijk, maar dat het nog erger zou zijn dan in de States had ik niet gedacht. Maar ja ben er toch maar weer geweest al was er niet zoveel te doen, het was zaterdag en dat is zoals je weet voor de joden een rustdag, maar goed het eten was warm en het bier koud, wat wil je nog meer??Wel erg veel Russische dames daar en we (1e stuurman 2e machinist en ikke) waren niet eens in een ballentent. Maar goed dat terzijde. Half november inmiddels??.
Na twee dagen weer naar buiten, vastmaken, ankers d?r uit (van dat eiland) en varen bij. Op naar Malta, reisje van een week of twee. Komen de 30ste aan in Valletta.
Ho, ben helemaal de tijd vergeten, het is nu 0310 en dan moet ik allang weer even een rondje lopen, even kijken hoe het met de karretjes is, of ze nog geen hartkwalen of andere nare ziektes hebben ontwikkeld????.
Nee hoor niks loos Koos, alles draait nog, alleen hebben ze wel een beetje last van incontinentie, ze lekken smeerolie aan alle kanten, het lijkt wel of ze ook poriën hebben net als wij en zweten, maar dat deden ze al op het moment voordat ze één slag rond geweest waren (nu zo?n 180.000 uur geleden). Wat we dus eigenlijk doen is ze maar gecontroleerd laten lekken, helemaal droog krijg je ze niet en dat is ook onmogelijk heeft zelfs de fabrikant toegegeven??.
Waar was ik, o ja Malta. Nou zeggen we wel altijd dat je naar Valletta gaat maar dat is eigenlijk helemaal niet waar, Valletta is een onderdeel van een soort stedelijke regio en heeft maar 7000 inwoners. Terwijl het gebied waar het in ligt ongeveer 270.000 inwoners heeft. Zie het als de regio Rotterdam in heel de regio wonen ongeveer een miljoen mensen? Maar in Rotterdam zelf zijn het er misschien maar honderd duizend. Dat is op Malta net zo, het eiland telt totaal 350 duizend inwoners, waarvan dus de meeste rond Valletta wonen. Malta heeft een kleurrijke geschiedenis die terug gaat tot zo?n 1000 voor Christus toen de Finiciërs en Cartagers nog rond voeren en handel dreven op de Middellandse zee. Dat kun je ook merken in de mensen hier, het is net als in Nederland een allegaartje van culturen die door elkaar gemixt zijn en nu de Maltezers vormen, en daar zijn ze ook trots op. Uiteraard nog de toerist uitgehangen hier. Zijn met de hele bemanning, met uitzondering van een paar voor de wacht, de wal op geweest met zo?n toeristenbus mee het eiland rond op een zondag. S?ochtens om een uur of 9 weg, was in het begin wel zwaar na een avond en nacht passagieren, waren pas om 5 uur ?thuis?, erg gezellig uitgaans centrum hier wat ongeveer net zo groot is als Joure. Prijzen zijn gelijk met die in Nederland, je betaald alleen in andere valuta. Maar goed gelukkig alleen maar zitten in de bus, want het was geheel verzorgd. Gids erbij, hapje, drankje en als afsluiting nog even een kroegje in met iedereen. Het was gezellig??. Aan alle mooie dingen komt een eind dus ook aan Malta. Vertrek gepland op 20 december.
Onze nieuwe sleep ligt al klaar, een Russisch droogdok van 25 jaar oud. 140 meter lang en een 40 meter breed. Een betonnen bak met daarop stalen zijwanden. Een droogdok is een soort U profiel (maar dan in het groot), die door middel van afzinken een schip tussen de beide benen van de U kan dragen, pomp je nu het water er weer uit dan gaat het hele zooitje als het goed is drijven, ten zij de last (het schip dus) te zwaar is. Deze heeft volgens zeggen een hefvermogen van 6000 ton maar hoorde van de machinist hier dat ook met 9000 ton in haar buik er nog geen vuiltje aan de lucht was. Dat even terzijde. Wij slepen hem gewoon in lege toestand naar Walvisbaai, dat ligt in Namibië. En dat is ongeveer een week of 6 varen. Ik wordt dus ook niet op de geplande datum afgelost, maar een maandje later. Ze willen onderweg natuurlijk niet voor de aflossing van een derde machinist stoppen nabij Las Palmas, dat kost te veel tijd. Maakt ook niet uit kan altijd wel een paar extra vrije dagen gebruiken. En ik wil ook wel eens wat verder van huis kijken dan alleen Europa, Middellandse Zee of de States. En Namibië kom je ook niet dagelijks. O ja denk dat ik pas begin februari thuis ben, hopen eind januari aan te komen in Walvisbaai. Nou weet even niks meer,
Groetjes Erik.
Re: Berichtje van Erik Hoff
dat klinkt toch net ff wat anders dan mijn dagvulling.....
...maar namibie is inderdaad errug mooi...
...maar namibie is inderdaad errug mooi...
Re: Berichtje van Erik Hoff
Zo dat was een heel verhaal, maar wel leuk om te lezen.
Ach en dat extra maandje...... het vriest hier net wel/niet, de zon schijnt hier net wel/niet, de sneeuw gaat over in regen, en ik heb de kachel aan. nu iedere avond Parijs-Dakar kijken, das leuk, gisteren dagje Winter Efteling, das ook leuk. Volgende week beginnen de files weer in de randstad want dan is de kerstvakantie weer voorbij.
echt hollandse winter dus.
Groeten Jan Schober
Ach en dat extra maandje...... het vriest hier net wel/niet, de zon schijnt hier net wel/niet, de sneeuw gaat over in regen, en ik heb de kachel aan. nu iedere avond Parijs-Dakar kijken, das leuk, gisteren dagje Winter Efteling, das ook leuk. Volgende week beginnen de files weer in de randstad want dan is de kerstvakantie weer voorbij.
echt hollandse winter dus.
Groeten Jan Schober
Re: Berichtje van Erik Hoff
Ach ik kan maar een ding verzinnen, hoe langer hoe beter
grt Frank Korver
grt Frank Korver
Re: Berichtje van Erik Hoff
Altijd weer leuk om te lezen
Grtz Hans Hoekstra, www.dridze.com
<img src="[home.planet.nl];
Grtz Hans Hoekstra, www.dridze.com
<img src="[home.planet.nl];
Re: Berichtje van Erik Hoff
Wat is het leven mooi in de scheepvaart !!!
Regards
Peter
Regards
Peter
Re: Berichtje van Erik Hoff
Erik, mooi verhaal man. Jij maakt nog eens wat mee!
Gr Paul
Gr Paul