waargebeurd vakantieverhaal

[Louis]

Waargebeurd verhaal.
Eerst ter informatie dit vooraf:
De dieselmotor van mijn serie 3 gaf de geest op koninginnedag j.l. Rookwolken en overdruk onder het kleppendeksel waren de symptomen. Tijd voor revisie dus. Gelukking was ik op dit gebeuren voorbereid en had een ander (ditmaal een 5 maal gelagerde dieselmotor) klaarstaan om te reviseren. Na twee maanden sleutelen had ik deze motor helemaal gereviseerd en weer opnieuw ingebouwd. Het was inmiddels vacantietijd en de auto was dus op het nippertje klaar om ermee op vacantie te gaan. Na een paar dagen proefdraaien en testrijden besloot ik de mijn vacantierit naar zuid-frankrijk als inrij periode te gebruiken. Rustig rijdend (70 km per uur) op Belgische provinciale weg hoor ik plotseling een ratelend geluid; ik schrik me rot en denk dit is einde motor. Als ik de motorkap open doe hoor ik een duidelijk plop-flop geluid uit de luchtinlaatfilter komen. Bij nadere inspektie blijkt de inlaatklep van de eerste cilinder blijft hangen. De klepstoter-bus is de oorzaak hiervan. Na een paar rake tikkken op klepstoter gaat de bus weer op en neer met de nokkenas. Oorzaak vermoedelijk nieuwigheid, een braampje of zo. Probleem is opgelost en de reis wordt vervolgd.
Ik rij door tot Parijs over de Route National RN2, daar neem ik de rondweg om de stad en blijf zo nog een tijdje door rijden over de peage tot Orleans. Inmiddels heb ik de snelheid opgevoerd tot 80 a 90 km per uur. Na een overnachting in Orleans vertrek ik 's-morgens vroeg maar na 15 minuten rijden is het echt mis; ik kom nog maar nouwelijks vooruit en dikke zwarte rookwolken trek ik door de stad. Na inspektie blijkt dat de verstuiver van de vierde cilinder het heeft begeven. Een reserve verstuiver heb ik helaas niet bij me. Het is zaterdagmorgen en al gauw vind ik de Land-Rover garage van Orleans. Heren in witte overhemden (type autoverkoper) staan klanten te woord en zeggen dat ik maandag maar moet terug komen omdat het magazijn gesloten is. @!#$.. dus. Zo rij ik de hele zaterdag kriskras door een regenachtige stad, van industrieterrein naar industrieterrein. Mensen wijzen naar mijn uitlaat en knijpen dan hun neus dicht. Schouderophalend maak ik ze duidelijk dat ik het ook niet expres doe. Een dieselrevisiebedrijf kan een nieuwe vestuiver leveren maar dan wordt dat op z'n vroegs dinsdag. Vier dagen in de stad blijven hangen is op dat moment het enigste vooruitzicht, of... zou ik nu dan toch maar mijn internationale reis en kredietbrief gebruiken en de ANWB de zaken te laten regelen.
Als ik dat denk gebeurd het plotseling:...

Vanuit mijn ooghoek zie ik ineens een land rover serie 3 een rotonde oversteken.
Ik denk meteen als iemand mij kan helpen is dat een land rover rijder. Die is bekend met de land rover en met land rover adressen e.d. Ik probeer hem te volgen, wat niet meevalt als ik plankgas geef kom ik na lange tijd pas tot 50 km per uur. Het lukt achter hem te komen en met lichtknipperen en zwaaien trek ik zijn aandacht, hij stopt. We stappen uit en twee vreemden begroeten elkaar met handengeschut, schouderklopjes gevend praten we over onze serie 3 land rovers Trots laat hij z'n serie 3 uit 1974 zien voorop heeft hij pto-capstanwinch, maar ook op de achterpumper heeft hij een pto zitten. De auto is pas door hem helemaal uit elkaar geweest; hij ziet er welkelijk schitterend uit. Stak met de kwast geverft, wat een spuiter hem niet na doet. En dan vertel ik hem wat mijn probleem is. "Pas de probleme" zegt hij. Rij maar achter mij aan. Na 10 km rijden kom ik bij hem thuis aan. Hij zegt: geeft jij nou jouw kapotte vestuiver dan haal ik een goede verstuiver uit mijn motor. Een half uur later is de ruil uitgevoerd en loopt mijn diesel weer als een zonnetje. Ik betaal hem voor een nieuwe vestuiver en wij wisselen onze personalia. En zo gebeurd dat, twee elkaar niet kennende land roverrijders praten over wat hen bezig houd en bezield. Ze worden vrienden. Gek eigenlijk dat kan toch geen toeval zijn geweest.
Ik stel voor deze jongen te huldigen en te overladen met gepast hulde betoon.
Leuke e-mailtjes heeft hij zeker verdient. Hij spreekt naast frans ook nog duits.
Weer een nieuw ere-lid van de land rover prikkerpagina.nl!!!
Deze held heet Ludovic Lavigne en heeft als e-mailadres:
ludovic-lavigne@wanadoo.fr

[Aad Koene]

Louis,

Ik vind het een mooie geschiedenis die ongetwijfeld geen toeval zal zijn.

Namens alle Prikkers krijgt Ludovic een pluim en de titel ERE Prikker.

Als jij voor een foto (Ludovic en Land Rover) en zijn verhaal kunt zorgen wordt hij alszodanig in het Smoelenboek vermeld.

Aad Koene,
LR S2a 109" Stawag RHD Safari "Tinkerbell"
LR S1 86" Pick-Up nog zonder naam

[andre]

Geweldig zulke verhalen. Ik heb Louis gelijk ook een bedankje gestuurd.
Andre 109 SW 1973
109 ex-KL 1982

[driver 110, Marco]

Louis en Ludovic,

Wat een goed verhaal! Thats the Land Rover spirit!!!!
Ik heb ook een bedankje gestuurt naar jullie beiden.

Met vriendelijke groet, driver 110, Marco

[Disco]

Uiteraard een pluim,maar is het niet zo dat als wij een laro met problemen zien hem/haar ook proberen te helpen?
Wij zwaaien naar elkaar, en waar mogelijk helpen wij elkaar.
Je zou eens moeten weten hoe raar de buren het vinden als ik weer eens geholpen wordt,het commentaar vertrouw je dit dan en opmerkingen handig hoor ik moet daarvoor naar een garage zijn dan ook geen uitzondering.
Het geen ons verbind is /zijn de Landrover en op onze groep mogen we dan ook best wel trots zijn.
En denk maar zo(als ze weer aan het mekkeren zijn ) wat wij rijden is hun jongens droom!
Het zou natuurlijk ontzettend leuk zijn als we in contakt kunnen komen met andere gelijk denkende landrovergroepen/fanaticie/verslaafde.

Groeten Theo Kaufmann/Disco

[Joey/Jinx 109]

Wat een geweldig verhaal.
Dat voormalige "war-birds" óók in staat zijn dít met mensen te doen.

groeten

[Berry Weijers]

Ludovic staat inmiddels ook in het smoelenboek.

[www.prikpagina.nl]

Groeten,

Berry Weijers
beheerder [Landrover.startpagina.nl]

[Louis]

Iedereen bedankt!!!
louis