exfietser schreef:
...
En ik maar denken dat mijn series zo oncomfortabel en vervelend was. Dat is dus helemaal niet zo. Alle auto's waren vroeger gewoon zo. De auto is nu gewoon op alle fronten zo enorm veel beter, comfortabeler, veiliger en betrouwbaarder geworden. Een oude auto is eigenlijk niet echt meer te vergelijken met een nieuwe moderne auto.
Het maffe is dat wij nu niet meer weten hoe het vroeger werkelijk was. We zijn zo meegegroeid met alle nieuwe technieken dat we dat gewoon niet door hebben. En dat totdat je daadwerkelijk weer eens in zo'n oude auto gaat rijden.
Precies.
Ik heb vroeger - toen ze zo nieuw geleverd werden - (mee)gereden met een vrijwel nieuwe 109 diesel. Het had veel van de een opgevoerde tractor samen het veercomfort van een toenmalige mini, met het verschil dat zo'n mini-stuiterballetje bij een wat hogere snelheid nog iets aan comfort wist te winnen.
Ik heb in diezelfde tijd ook erg veel gelift ... en qua comfort was er wel beter maar daarvoor moest je het geluk hebben van hetzij een Franse auto (met name Renault of Citroen - daar maakte het model dan verder weinig uit, die hadden vrijwel allemaal een prettig vergevend comfort), of een grote luxe auto van een van de "grote" merken, of natuurlijk een Amerikaan (maar daarin liep je dan weer het risico zeeziek te worden).
Anyway, het comfort van de toen algemene Opel Kadet, VW Kever, Ford Escort, Ford Taunus, Fiat 850 of Lada was werkelijk nauwelijks beter dan dat van de toenmalige LandRover.
Qua levensduur was het ook al tweemaal niks. Mijn vader was een trouw Renault-rijder: verschillende auto's waren voordat er motor-technische problemen waren al vanwege de roest een probleem (NB zijn auto's kregen nieuw direct een anto-roestbehandeling).
O ja, het door mij genoemde Mexicobeige Golfje dateerde van 1978, dat was toentertijd een moderne auto ... na 8 jaar en nog geen 200.000 km was dat Golfje afgeschreven. In die tijd had VW de kunst van het roestende blik van de Franse auto's afgekeken, de versnellingsbak ging zelfstandig schakelen (dwz naar z'n vrij - om te beginnen vanuit de 2º, een probleem dat geleidelijk aan ernstiger zou worden vertelde een VW man belangeloos), het enige degelijke was de bout waaraan de dynamo hing (de montage had ik opgeboord omdat de oude bout uitgeslagen was en dus de dynamo steeds los kwam), en het motortje zelf ging ook steeds meer roeten.
Pas ergens halverwege de 80er jaren werden de auto's beter en betrouwbaarder. Mijn vader kocht toen een Renault 25 - een Mitterand-mobiel,
Die auto was na 25 jaar nog steeds comfortabel en ondanks misbruik en gebrekkig onderhoud nog steeds opvallend betrouwbaar. De Renault 25 hoorde overigens ook bij de eerste auto's met een (deels) gegalvaniseerd chassis. De Citroen BX uit die tijd is ook zo'n goed verduurzaamde auto, verder waren er alleen de grotere Audi's (vreemd genoeg zie je die Audi's nauwelijks meer, die hadden dus weer iets anders dat de levensduur beperkte).
Overigens, als tweede spoor in dit "Opa vertelt".
De auto's van nu zijn een stuk degelijker, zuiniger en sneller ... toch ben je weinig beter uit.
Als je afziet van het ongezond hard rijden op de autoweg dan blijkt de winst werkelijk marginaal. In mijn jeugd reden we in twee dagen naar Zuid-Frankrijk, met onderweg kamperen. Ik moet nu stevig mijn best doen om dit te evenaren - althans, als ik een gelijke (of gelijksoortige) route rijd. Ik rijd graag over de "oude" N wegen door Frankrijk, dat schiet best op, maar een halve eeuw geleden ging het ± net zo vlot. In plaats van de tragere auto's van toen, en vrachtauto's die toen de N-wegen bevolkten, heb je nu veel meer drukte, en stoplichten, rotondes, drukke binnensteden etc. Ik vrees dat je gemiddelde snelheid (afgezien van die op de meerbaans autoweg) netto niks is verbeterd.