Toeval in Zuid-Limburg-Zuid
Geplaatst: zo 27 mei 2012, 19:04
Toevallig kreeg mijn buurman drie jaar geleden iemand met twee Land Rovers naast zich te wonen. Toevallig bleek hij ontvankelijk voor HET virus en inmiddels heeft hij er ook een. (Een disco weliswaar, maar toch ...)
Toevallig kan buurman lassen en keek hij iedere ochtend met leedwezen naar de plastic verkeersdrempelvanger die de Land-Roverfabrieken aan de voorzijde van zijn disco hadden gehangen. Hij besloot tot iets substantielers. Het werd een stalen bumper van 4 mm dikte.
Toevallig bood buurman zijn buurman (mij dus) hulp aan bij het vervangen van de achterbalk van de HCPU. Die was doorgerot (Dat was beslist geen toeval integendeel, het zou ongelofelijk toeval geweest zijn als die onconstructie niet was gaan roesten) Vanzelfsprekend werd dat geen standaard-opzetstuk, maar iets grofstoffelijks van 7 mm dik.
Toevallig gingen wij vandaag samen naar Wim voor een HCPU diagnose. Toevallig reden we met twee auto's. Voorop de HCPU (7 mm staal), daarachter de disco (4 mm staal). Slimme lezertjes voelen hem nu al aankomen. (Dit was de allereerste keer dat de twee Land Rovers achter elkaar reden (de keren dat de disco gesleept werd niet mee gerekend, want dan kun je niet anders en bovendien kun je dat geen toeval noemen.))
Toevallig moesten we midden in het dorp, bij het stoplicht, linksaf om zo bij Wim te komen (zie voorgaande email). Voor ons sliep iemand in een laag autootje. (Sinds ik Laro rij zijn er nog maar 2 typen auto's: de categorie Laro en de categorie "laag en overbodig".) Ruw werd hij, toen het stoplicht pas een halve minuut op groen stond, door een grommende 300 Tdi gewekt. Hij stoof weg.
Toevallig kun je tien meter voorbij de bocht linksaf de parkeerplaats van de Rabo-bank op. Terwijl ik linksaf sloeg voelde ik kriebel aan mijn bovenbeen (korte broek) en wreef over de kriebel. Ik voelde geen been, maar een insect, keek even naar beneden, keek weer voor me en zag het lage autootje veeel te dichtbij linksaf slaan. Er was geen redden meer aan. Gillende banden voor me. Gillende banden achter me.
Maar toevallig ging het toch goed. Toch maar goed dat je met zo'n vibratorlaro net ietsje trager op trekt.
Toevallig kan buurman lassen en keek hij iedere ochtend met leedwezen naar de plastic verkeersdrempelvanger die de Land-Roverfabrieken aan de voorzijde van zijn disco hadden gehangen. Hij besloot tot iets substantielers. Het werd een stalen bumper van 4 mm dikte.
Toevallig bood buurman zijn buurman (mij dus) hulp aan bij het vervangen van de achterbalk van de HCPU. Die was doorgerot (Dat was beslist geen toeval integendeel, het zou ongelofelijk toeval geweest zijn als die onconstructie niet was gaan roesten) Vanzelfsprekend werd dat geen standaard-opzetstuk, maar iets grofstoffelijks van 7 mm dik.
Toevallig gingen wij vandaag samen naar Wim voor een HCPU diagnose. Toevallig reden we met twee auto's. Voorop de HCPU (7 mm staal), daarachter de disco (4 mm staal). Slimme lezertjes voelen hem nu al aankomen. (Dit was de allereerste keer dat de twee Land Rovers achter elkaar reden (de keren dat de disco gesleept werd niet mee gerekend, want dan kun je niet anders en bovendien kun je dat geen toeval noemen.))
Toevallig moesten we midden in het dorp, bij het stoplicht, linksaf om zo bij Wim te komen (zie voorgaande email). Voor ons sliep iemand in een laag autootje. (Sinds ik Laro rij zijn er nog maar 2 typen auto's: de categorie Laro en de categorie "laag en overbodig".) Ruw werd hij, toen het stoplicht pas een halve minuut op groen stond, door een grommende 300 Tdi gewekt. Hij stoof weg.
Toevallig kun je tien meter voorbij de bocht linksaf de parkeerplaats van de Rabo-bank op. Terwijl ik linksaf sloeg voelde ik kriebel aan mijn bovenbeen (korte broek) en wreef over de kriebel. Ik voelde geen been, maar een insect, keek even naar beneden, keek weer voor me en zag het lage autootje veeel te dichtbij linksaf slaan. Er was geen redden meer aan. Gillende banden voor me. Gillende banden achter me.
Maar toevallig ging het toch goed. Toch maar goed dat je met zo'n vibratorlaro net ietsje trager op trekt.