Gaaf, maar erg dom...
Geplaatst: zo 10 jan 2010, 18:57
Door omstandigheden heb ik afgelopen jaar weinig aan/met mijn auto kunnen doen dus toen ik vanochtend een paar nieuwe accu's had geplaatst was het tijd voor ouderwets plezier maken. Lekker door de sneeuw in de bossen rijden over de bekende paden rondom Tilburg.
Alles ging perfect tot dat ik door het ijs zakte. Geschroken rustig uit het spoor gereden om vervolgens de omgeving eens goed te bestuderen. Wat bleek zonder dat ik er erg in had was ik over ijs en de bevroren grond een enorme modderpoel ingereden. Omdat ik bijna een jaar niet in het terrein was geweest besloot ik rustig te draaien en terug te rijden. Dit ging echter anders dan gepland.
Na een kleine 10 meter breekt er een stuk ijs en grond af met als resultaat dat we op zijn zijkant lagen (+/- 75 graden) . Dit was niet de eerste keer dat ik dat mee maakte maar toch. Even moeilijk de auto uit om de schade op te nemen en dat was schrikken. Ik lag in een dicht gevroren "sloot/spoor" waar ook nog water in stond. Vervolgens alles geprobeerd om los te komen zonder resultaat. Het stressniveau nam toe kan in jullie vertellen vooral omdat het donker begon te worden en omdat de bewoonde wereld toch een eind wandelen was. De stoute schoenen aangetrokken en hulptroepen gebeld (Marco THNX).
Nooit geweten dat bellen zo geest verhelderend kan werken, ik had toch nieuwe accu's, voorop staat toch een lier zouden mijn lier accu's vol opgeladen zijn? Nadat eea was aangesloten bleek dat alles werkt. Omdat de auto zo scheef stond (rustend op de zijkant) de kabel onder de grootst mogelijke hoek aan een boom gelegd. Weer achter het stuur gekropen en mijn vrouw de afstandbediening gegeven. Met veel gekraak en een enorme inspanning kwamen wij uit de sloot. Toen we eindelijk weer konden rijden zo snel mogelijk uit deze modderpoel gereden (uiteraard de hulptroepen afgebeld). Met een klein deukje in mijn ego gelukkig alles overleefd, door de spanning helaas vergeten foto's te nemen.
Dat was weer een goed besteede zondag..
Groet,
Roony
Alles ging perfect tot dat ik door het ijs zakte. Geschroken rustig uit het spoor gereden om vervolgens de omgeving eens goed te bestuderen. Wat bleek zonder dat ik er erg in had was ik over ijs en de bevroren grond een enorme modderpoel ingereden. Omdat ik bijna een jaar niet in het terrein was geweest besloot ik rustig te draaien en terug te rijden. Dit ging echter anders dan gepland.
Na een kleine 10 meter breekt er een stuk ijs en grond af met als resultaat dat we op zijn zijkant lagen (+/- 75 graden) . Dit was niet de eerste keer dat ik dat mee maakte maar toch. Even moeilijk de auto uit om de schade op te nemen en dat was schrikken. Ik lag in een dicht gevroren "sloot/spoor" waar ook nog water in stond. Vervolgens alles geprobeerd om los te komen zonder resultaat. Het stressniveau nam toe kan in jullie vertellen vooral omdat het donker begon te worden en omdat de bewoonde wereld toch een eind wandelen was. De stoute schoenen aangetrokken en hulptroepen gebeld (Marco THNX).
Nooit geweten dat bellen zo geest verhelderend kan werken, ik had toch nieuwe accu's, voorop staat toch een lier zouden mijn lier accu's vol opgeladen zijn? Nadat eea was aangesloten bleek dat alles werkt. Omdat de auto zo scheef stond (rustend op de zijkant) de kabel onder de grootst mogelijke hoek aan een boom gelegd. Weer achter het stuur gekropen en mijn vrouw de afstandbediening gegeven. Met veel gekraak en een enorme inspanning kwamen wij uit de sloot. Toen we eindelijk weer konden rijden zo snel mogelijk uit deze modderpoel gereden (uiteraard de hulptroepen afgebeld). Met een klein deukje in mijn ego gelukkig alles overleefd, door de spanning helaas vergeten foto's te nemen.
Dat was weer een goed besteede zondag..
Groet,
Roony