hond gered met Land Rover
Geplaatst: di 06 mar 2007, 22:14
Steven kwam terug van honden uitlaten en vertelde dat de eigenaresse van een lokale hondenuitlaatservice een van haar eigen honden was kwijtgeraakt in het bos. Ik (Danielle) kende haar via via dus ik vond dat ik haar moest helpen.
Dus niet getwijfeld en Loesje aangeslingerd en op weg naar haar huis. Toevallig kwam ze net aanrijden met het slechte nieuws dat Sandro nog niet terecht was.
We besloten om met Loesje het bos in te rijden naar de plek waar de hond voor het laatst gezien was. De tijd begon te dringen want het begon al te schemeren. Op die plek hebben we in de stromende regen het hele gebied te voet doorzocht, maar zonder succes. Sandro is al een oude hond met af en toe uitval verschijnselen in de achterhand. Het zou dus kunnen zijn dat hij ergens lag en dat hij niet meer kon lopen.
Steven had intussen contact met de boswachter en die gaf aan dat het kansloos was om in het donker te gaan zoeken. Even speelde het door mijn hoofd om Boudewijn (onze bloedhond) een nazoek te laten doen. Hij zou dit moeten kunnen, maar gezien de regen (wat het zoeken aanzienlijk bemoeilijkt) en de duisternis zag ik dit niet echt zitten. Eventueel als laatste redmiddel, maar nu eerst met de Land Rover verder het bos doorzoeken. We besloten om de gewandelde route in tegengestelde richting terug te rijden naar de parkeerplaats. Het zou zo kunnen zijn dat Sandro terug was gelopen naar de parkeerplaats.
Op een super modderig pad zagen we ineens in het schijnsel van de koplampen een hond opdoemen. Dat moment zal ik nooit meer vergeten. Charlotte sprong de auto uit en de hond stond in verwarde toestand te kijken. Het duurde even voor hij echt blij kon zijn. Hij was helemaal uitgeput en sleepte helemaal met zijn achterhand. Toen hij eenmaal achter in de Land Rover zat kwam hij weer een beetje bij zijn positieven.
We waren dolblij en zij heeft me duizend maal bedankt. Na afloop nog even een kop koffie bij haar gedronken (Sandro lag inmiddels lekker in zijn mandje met een extra dekentje) en vervolgens met een big smile naar huis gereden, waar het eten al bijna klaar was.
Kortom, ik heb lekker illegaal, maar met een heel goed doel door een donker, modderig bos gereden. Daarnaast ook nog een hond gered van een hele bange, koude en natte nacht en een baasje super blij gemaakt.
Wat een super hobby hebben wij toch en wat kan zo'n Land Rover soms handig zijn.
Danielle
Dus niet getwijfeld en Loesje aangeslingerd en op weg naar haar huis. Toevallig kwam ze net aanrijden met het slechte nieuws dat Sandro nog niet terecht was.
We besloten om met Loesje het bos in te rijden naar de plek waar de hond voor het laatst gezien was. De tijd begon te dringen want het begon al te schemeren. Op die plek hebben we in de stromende regen het hele gebied te voet doorzocht, maar zonder succes. Sandro is al een oude hond met af en toe uitval verschijnselen in de achterhand. Het zou dus kunnen zijn dat hij ergens lag en dat hij niet meer kon lopen.
Steven had intussen contact met de boswachter en die gaf aan dat het kansloos was om in het donker te gaan zoeken. Even speelde het door mijn hoofd om Boudewijn (onze bloedhond) een nazoek te laten doen. Hij zou dit moeten kunnen, maar gezien de regen (wat het zoeken aanzienlijk bemoeilijkt) en de duisternis zag ik dit niet echt zitten. Eventueel als laatste redmiddel, maar nu eerst met de Land Rover verder het bos doorzoeken. We besloten om de gewandelde route in tegengestelde richting terug te rijden naar de parkeerplaats. Het zou zo kunnen zijn dat Sandro terug was gelopen naar de parkeerplaats.
Op een super modderig pad zagen we ineens in het schijnsel van de koplampen een hond opdoemen. Dat moment zal ik nooit meer vergeten. Charlotte sprong de auto uit en de hond stond in verwarde toestand te kijken. Het duurde even voor hij echt blij kon zijn. Hij was helemaal uitgeput en sleepte helemaal met zijn achterhand. Toen hij eenmaal achter in de Land Rover zat kwam hij weer een beetje bij zijn positieven.
We waren dolblij en zij heeft me duizend maal bedankt. Na afloop nog even een kop koffie bij haar gedronken (Sandro lag inmiddels lekker in zijn mandje met een extra dekentje) en vervolgens met een big smile naar huis gereden, waar het eten al bijna klaar was.
Kortom, ik heb lekker illegaal, maar met een heel goed doel door een donker, modderig bos gereden. Daarnaast ook nog een hond gered van een hele bange, koude en natte nacht en een baasje super blij gemaakt.
Wat een super hobby hebben wij toch en wat kan zo'n Land Rover soms handig zijn.
Danielle
