Land Rover Prikbord

Jacob, gezellig! Donderseweg/Oosteind <img src="[tools.locatienet.com];

Frans, idd er is een kans dat paden worden afgesloten als je ze gebruikt. Toch is het volgens mij nog steeds zo dat als ze vrij open gesteld zijn, je ze kunt gebruiken. Mijn intentie is niet te gaan raggen over de paden. Maar wel met beleid over deze paden te rijden. En ik denk dat een lier daarbij een verstandige keuze is. Veel wielspin sloopt paden ernstig en met een lier is daar geen noodzaak toe omdat je bij verlies van grip je gewoon verder kunt lieren.

<b>Cheers Bowy</b>

<A HREF="[www.seriousIIa.tk"><img] src="[members.lycos.nl];

zou graag een keer mee !
Maar morgen heb ik helaas al andere verplichtingen.

Geen lier maar wel modderbanden...kan dat ?

tuurlijk als je maar niet stijf achter bowy aan rijd.

MVG jacob

Ik ben ook bang dat dit gaat gebeuren als er op dit pad wordt gereden in deze toestand en het is nog terecht ook.
Juist als het er nat en modderig is zou je zo'n pad met rust moeten laten.
Ik kan mij een dergelijke route in Brabant herinneren van dit prikbord, daar is toen ook het pad helemaal vernielt en iedereen was er nog trots op ook.
Die is nu ook dicht heb ik begrepen en vele zullen nog volgen, net zo lang tot er helemaal niets meer overblijft.

Dennis B.

Ben er twee dagen geleden nog geweest, nog een 130 en toyota uit de prut getrokken met een kinetisch touw van 35 meter werkte ook goed.
Aangezien dit pad naast een aantal akkers ligt en er vaak en veel met 4x4 tractoren werd gereden was het dus vroeger een zooitje. De schade die 4x4's daar aanrichten is minimaal en als er daarna zo'n grote tractor doorheen rijdt zie je er niks meer van.
Afgelopen winter heeft een boer (neem ik aan, wie anders) dit pad zelf weer in redelijke staat gebracht. Deze foto's zijn van een paar jaar terug, dit stuk (van de foto) ziet er nu niet meer zo uit, maar is nog wel steeds een uitdaging....


Erik

Het lijkt mij techiesch veel moeilijker om daar fatsoenlijk te rijden als alles opgedroogd en keihard is en je vooral diepe geulen hebt.
Nu is het gewoon doorrijden totdat je vast zit en je er door een ander weer uit laten trekken. Waarbij dus weer veel kapot gemaakt wordt.
Kan je net zo goed aan boer Harmsen vragen of je over zijn net gerooide bietenveld mag rijden. Dat komt volgens mij dan op hetzelfde neer.

Maar trek je niks van mij aan, ben wat dit soort paden aangaat zeer pessimisties over hoe het in de praktijk zal gaan. Grote aanloop nemen en kijken hoever men komen kan.
Want wie wil er nu al de eerste meter vast komen te zitten.

Frans Bonnes

Dat heeft hier niets met misbruik te maken Dennis. Pad heeft de pech dat het tot "natuur" verheven is (is al 10 jaar geleden stukgereden en in onbruik geraakt). Want blijkbaar is natuur geen natuur als er geen hek om de koeien staat (sorry, ik bedoel natuurlijk grote grazers, zonder dat hek, maar met prikkeldraad, zouden het koeien zijn).
Maar ja, blijkbaar wordt des nederlanders wens voor open ruimte en groen uitgelegd als de wens voor veel "natuur" waar je dan als mens niets te zoeken hebt.

Groet, Wilberth

Die zich helemaal dood ergert aan het feit dat alles hier in de omgeving heel rap tot natuur verheven wordt. Daar bij het liefst zelfs afgesloten voor de voetgangerende mens zodat die niets vertrapt of meeneemt.
Naar mijn idee is Nederland te klein voor zulk "natuur extremisme" Waarbij natuurlijk ook de overgebleven vrije paden het nog harder voor de kiezen krijgen van zowel professionele als recreatieve gebruikers.

Niet alles dichtbouwen OK, maar het hele boeltje dan maar afsluiten lijkt me ook niet wenselijk. Volgens mij wil de Nederlander gewoon wat groen behouden om in te spelen en recreeren. Wat gevoelige plekken beschermen OK, maar op dit moment draven we daar wat in door.

Heb er overigens wel alle begrip voor als duidelijk misbruikte paden (zeker als die voor derden nog wel van professioneel belang zijn) afgesloten worden. Denk niet dat ik misbruik propageer, juist niet zelfs. Maar als we gaan beweren dat alle afsluitingen het gevolg zijn van misbruik dan trekken we teveel eer naar ons toe

Nogmaals gegroet, Wilberth