Net geïnfecteerd, nu al vast...
Geplaatst: zo 27 nov 2005, 20:41
Een dorpsgenoot van me heeft sinds deze zomer last van het landrover virus en gebruikt zijn 109 series II voornamelijk voor zijn werk (iets met bomen zagen...)
Hij vroeg me of hij een keer mee kon als ik wat zandpaadjes ging berijden. Dus ik vanmiddag even bij hem langs. Het had wat gesneeuwd bij ons en er waren lekker veel grote plassen op de paden hierzo. Binnendoor naar Meppel, waar ik richting Zwartsluis een paar mooie paden wist. Het pad wat ik altijd nam was afgesloten door twee grote rioolbuizen, daar achter zijn ze nu nl bezig met een nieuwbouw wijk.
Dus even gekeken hoe begaanbaar het was door het naastgelegen akkerland, waar een mooi breed trekkerspoor liep. Met veel pijn in lage giering door het veld om de buizen heen... Toen via het bouwterrein naar het pad, dat was dus helemaal kapot gereden door bulldozers en het begin was een grote plas van zo'n 30 meter lang en best diep met veel sporen. Even achter om gekeken naar René (mijn dorpsgenoot) die driftig z'n lage giering inschakelde en toen maar begonnnen met rijden, nou ja glijden... eenmaal de bocht om werd het nog veel erger, tot aan de koplampen door het water aan 1 kant! Maar alles bleef rollen...
Tot aan het eind, daar lag een grote wal van aarde, dus gekeken of ik er zijwaarts af kon, gemikt tussen een heuveltje door en ik stond weer op de weg.
Toen René die al heel blij was dat zn benzine motor door het water kwam, hij nam alleen wat overmoedig wel het aarden walletje en kwam pardoes vast te staan...
Ik spoorde hem nog aan om achteruit te rijden, maar hij vond dat het toch moest kunnen. Zie onderstaande foto's (met een mobiel genomen, wist niet dat dat ook kon...) Dus ambulance ervoor en met aardig wat moeite toch weer los gekregen.
<img src="[www.widt.nl];
<img src="[www.widt.nl];
<img src="[www.widt.nl];
De glimlach van onze gezichten zit er trouwens nu nog op!
grt Bas
Hij vroeg me of hij een keer mee kon als ik wat zandpaadjes ging berijden. Dus ik vanmiddag even bij hem langs. Het had wat gesneeuwd bij ons en er waren lekker veel grote plassen op de paden hierzo. Binnendoor naar Meppel, waar ik richting Zwartsluis een paar mooie paden wist. Het pad wat ik altijd nam was afgesloten door twee grote rioolbuizen, daar achter zijn ze nu nl bezig met een nieuwbouw wijk.
Dus even gekeken hoe begaanbaar het was door het naastgelegen akkerland, waar een mooi breed trekkerspoor liep. Met veel pijn in lage giering door het veld om de buizen heen... Toen via het bouwterrein naar het pad, dat was dus helemaal kapot gereden door bulldozers en het begin was een grote plas van zo'n 30 meter lang en best diep met veel sporen. Even achter om gekeken naar René (mijn dorpsgenoot) die driftig z'n lage giering inschakelde en toen maar begonnnen met rijden, nou ja glijden... eenmaal de bocht om werd het nog veel erger, tot aan de koplampen door het water aan 1 kant! Maar alles bleef rollen...
Tot aan het eind, daar lag een grote wal van aarde, dus gekeken of ik er zijwaarts af kon, gemikt tussen een heuveltje door en ik stond weer op de weg.
Toen René die al heel blij was dat zn benzine motor door het water kwam, hij nam alleen wat overmoedig wel het aarden walletje en kwam pardoes vast te staan...
Ik spoorde hem nog aan om achteruit te rijden, maar hij vond dat het toch moest kunnen. Zie onderstaande foto's (met een mobiel genomen, wist niet dat dat ook kon...) Dus ambulance ervoor en met aardig wat moeite toch weer los gekregen.
<img src="[www.widt.nl];
<img src="[www.widt.nl];
<img src="[www.widt.nl];
De glimlach van onze gezichten zit er trouwens nu nog op!
grt Bas