Effe helpen...
Geplaatst: wo 04 mei 2005, 22:54
Gisteravond rond 22.00 uur belde Gheert (Groene schavuit) mij op (via the Brotherhood-lijst) met de vraag of ik 'm effe kon helpen; hij had een rukje nodig....
Volgens een grove schatting konde wij (voor de zekerheid een back-up meegenomen, ik heb Gheert al eens eerder geholpen!) rond 23:00 uur daar zijn. De schatting klopte; om 23:00 draaide wij de snelweg af en doken de binnenlanden in. De speurtocht begon; aanwijzingen die niet helemaal duidelijk waren; zijwegen die niet lagen waar ze moesten liggen en een linker kant die aan de andere kant lag als waar je deze verwachtte. Dus na een half uurtje greenlaning vonden we Gheert met z'n groene onderzeeër met de kont omhoog uit de grond steken.(op zo'n 3 minuten vanaf de plaats waar onze zoektocht begon, bleek later).
"Effe een rukje" bleek ook wat tegen te vallen; ik had me met "Partner" door een zeer modderig pad met behoorlijke gaten heen geploegd - om "Partner" achter "de groene Schavuit" te kunnen zetten - dus een sleeplintje leek al snel niet voldoende te zijn. Toch maar direct voor de lier gekozen; kon ik deze meteen eens proberen.
("Partner" heeft afgelopen zaterdag een nieuwe lier gekregen, en die hadden we tot gisteren toe nog niet gebruikt.)
Een goede lier moet ik zeggen want de groene Landrover kwam al direct in beweging. (mijn Landrover dan..."de goene Schavuit" bleef gewoon staan.) gelukkig had ik al voor een "back-up" gezorgd, zodat deze z'n favourite functie...die van grondanker....kon vervullen. De groene Schavuit verloor deze strijd, en kwam uit z'n hol gekropen...maar gaf niet op!!! Starten was plotseling geen optie meer. En op dit pad...effe duwen of aantrekken ging ook niet lukken. Dus dan maar met z'n 3-en onder de kap. Na wat stroomkabels schoongemaakt te hebben, de aansluitingen op de startmotor gecontroleerd te hebben en een relais geblust te hebben, wilde de groene Schavuit - na een welgemikte klap met een stuk ijzer op z'n startmotor- plotseling wel weer starten. "Overredingskracht"
Het was inmiddels al net na twaalven....We zouden het pad achteruit rijdend verlaten. Mijn backup reed achteruit weg en "Partner" en ik wilde hem volgen. Alleen had "Partner" de andere kant van het spoor gekozen. Omdat de ondergrond helemaal verzadigd was, had de slootkant z'n stevigheid verloren. Deze donderde dus ook onder het gewicht van "" Partner" d'r (voor-)wielen naar beneden. Nu sond Partner dus met de neus in de grond....kon ik mooi effe m'n lier proberen!! (maar waarom NU ?)
Na ook dit opstakel overwonnen te hebben en het onverhard voor het verhard verruild te hebben, konden we eindelijk naar huis! ('k had nooit gedacht om zo blij te zijn weer op de harde ondergrond te staan, 'k vond er inmiddels niets meer aan. (Begrijpelijk, ik had die dag al ongeveer 10 uur gewerkt voor het telefoontje van Gheert)
De rest kort samen gevat, om 01:30 thuis gekomen, m'n kleren buiten gezet, onder de douche gaan staan en....ik kan me niet meer herrineren mijn bed geraakt te hebben. (Vandaar ook dat deze posting pas zo laat gezet is - moest vandaag ook nog werken, en ben pas net thuis- maar wilde djullie dit aventuur niet onthouden!)
Groet, Partner & Bart, Appie, Gheert en de groene Schavuit
Volgens een grove schatting konde wij (voor de zekerheid een back-up meegenomen, ik heb Gheert al eens eerder geholpen!) rond 23:00 uur daar zijn. De schatting klopte; om 23:00 draaide wij de snelweg af en doken de binnenlanden in. De speurtocht begon; aanwijzingen die niet helemaal duidelijk waren; zijwegen die niet lagen waar ze moesten liggen en een linker kant die aan de andere kant lag als waar je deze verwachtte. Dus na een half uurtje greenlaning vonden we Gheert met z'n groene onderzeeër met de kont omhoog uit de grond steken.(op zo'n 3 minuten vanaf de plaats waar onze zoektocht begon, bleek later).
"Effe een rukje" bleek ook wat tegen te vallen; ik had me met "Partner" door een zeer modderig pad met behoorlijke gaten heen geploegd - om "Partner" achter "de groene Schavuit" te kunnen zetten - dus een sleeplintje leek al snel niet voldoende te zijn. Toch maar direct voor de lier gekozen; kon ik deze meteen eens proberen.
("Partner" heeft afgelopen zaterdag een nieuwe lier gekregen, en die hadden we tot gisteren toe nog niet gebruikt.)
Een goede lier moet ik zeggen want de groene Landrover kwam al direct in beweging. (mijn Landrover dan..."de goene Schavuit" bleef gewoon staan.) gelukkig had ik al voor een "back-up" gezorgd, zodat deze z'n favourite functie...die van grondanker....kon vervullen. De groene Schavuit verloor deze strijd, en kwam uit z'n hol gekropen...maar gaf niet op!!! Starten was plotseling geen optie meer. En op dit pad...effe duwen of aantrekken ging ook niet lukken. Dus dan maar met z'n 3-en onder de kap. Na wat stroomkabels schoongemaakt te hebben, de aansluitingen op de startmotor gecontroleerd te hebben en een relais geblust te hebben, wilde de groene Schavuit - na een welgemikte klap met een stuk ijzer op z'n startmotor- plotseling wel weer starten. "Overredingskracht"
Het was inmiddels al net na twaalven....We zouden het pad achteruit rijdend verlaten. Mijn backup reed achteruit weg en "Partner" en ik wilde hem volgen. Alleen had "Partner" de andere kant van het spoor gekozen. Omdat de ondergrond helemaal verzadigd was, had de slootkant z'n stevigheid verloren. Deze donderde dus ook onder het gewicht van "" Partner" d'r (voor-)wielen naar beneden. Nu sond Partner dus met de neus in de grond....kon ik mooi effe m'n lier proberen!! (maar waarom NU ?)
Na ook dit opstakel overwonnen te hebben en het onverhard voor het verhard verruild te hebben, konden we eindelijk naar huis! ('k had nooit gedacht om zo blij te zijn weer op de harde ondergrond te staan, 'k vond er inmiddels niets meer aan. (Begrijpelijk, ik had die dag al ongeveer 10 uur gewerkt voor het telefoontje van Gheert)
De rest kort samen gevat, om 01:30 thuis gekomen, m'n kleren buiten gezet, onder de douche gaan staan en....ik kan me niet meer herrineren mijn bed geraakt te hebben. (Vandaar ook dat deze posting pas zo laat gezet is - moest vandaag ook nog werken, en ben pas net thuis- maar wilde djullie dit aventuur niet onthouden!)
Groet, Partner & Bart, Appie, Gheert en de groene Schavuit
